Filipino adbentura 2015: Voorbereidingen Training ACT in Noord Cebu 27.01

Dinsdag samen met collega's Noemi en Michang vertrokken
om de bevolking te informeren over de training.
Elektriciteit is heel schaars in sommige communities.
Om afspraken te maken is het dus gemakkelijker om hen gewoon
een paar dagen voor de training te gaan informeren.

Eenmaal vertrokken uit Cebu city
kon ik beginnen genieten van de prachtige natuur!

Gibitngil

Na de busrit van meer dan 4 uur eindelijk aangekomen in Medellin.
Daar namen we de boot naar het prachtige eiland Gibitngil (eiland die je aan de overkant ziet)

Omdat het hoogwater was konden we niet afgezet worden met de boot waar we moesten zijn.
We stapte daarom uit op het bekendste stand van Gibitngil.

Een prachtige plek, door de overheid gecreëerd om zo meer toeristen te lokken met als doel een betere
economische situatie. Klinkt misschien positief maar zo ervaren de lokale inwoners dat helemaal niet.
De overheid verbergt de realiteit en vooral de armoede van de plaatselijke bevolking.
Het oorspronkelijke plan was om Gibitngil volledig vrij te maken voor toerisme,
en de bevolking er weg te halen.

Gelukkig is GIFFA (Gibitngil Island Farmers and Fisherfolks’ Association), een partner van mijn

stageorganisatie, er vandaag om voor hun rechten te vechten tegen de overheid.

De vrouw links op de foto is één van de leden van GIFFA, zij bood ons een slaapplaats aan.

Noemi en ik mochten in het bed slapen. Ik dacht dat ik wel overal kon slapen als ik moe genoeg was

van de drukke dagen. Maar bedden zijn hier vaak niet hetzelfde als bij ons..

Het grootste probleem was al dat het te kort was natuurlijk. :)

Zoals je kan zien is op de foto's ben ik echt een reus tegenover de meeste Filipino's..

Op weg naar het vissersdorp Sitio Bakiad

De eerste gelukkige blikken die ik kreeg van Jamayca en een van haar vriendinnetjes
toen ik aankwam in het vissersdorp Sitio Bakiad, één van de vier sitio's van de barangay Gibitngil.

Dochter van gezin met 14 kinderen die het visnet aan het weven is

Tulunghaan in Gibitngil

Net zoals in Pit-Os is er in Gibitngil en in Pay-Pay ook een Tulunghaan project,
een school voor de kleuters van de community.
In Gibitnigil en in Pay-Pay hebben ze geen gebouw zoals in Pit-Os
dus gebruiken ze de kapel om les te geven.

Op weg van Sitio Bakiad naar Sitio Pasil om meer mensen te informeren over de training.
De kinderen die naar het lager onderwijs gaan, leggen deze weg elke dag af.
De dichtste school is in Sitio Pasil, ongeveer een uur wandelen.

Naast het vissen doen sommige families ook aan landbouw.
Pijpajuin is één van de belangrijkste gewassen voor de families in Bakiad, het groeit zo tussen de rotsen.

Sitio Pasil

Pauze na de lange wandeling

Daanbantayan - Pay-Pay

- House of spirituality-
Plaats van de training van WRCV aan de leden van de organisaties KKK, GIFFA en NAKASAMA

In Pay-Pay werken we samen met NAKASAMA, een lokale vrouwenorganisatie in Sitio Mayjo.

Ook deze mensen in Sitio Mayjo gaven hun bed om in te slapen.
Samen met de kinderen sliepen ze op de grond zodat wij in een bed konden slapen.

Uitslapen is hier geen optie. De hanen maken je wakker vanaf 5 uur.
Logisch ook dat de meeste mensen hier ook zo vroeg opstaan,
Het is al donker vanaf 18 uur en dan doet men ook niets meer.

Jessa Mae (links) was heel blij om mij te leren kennen.
Samen met de kindjes die heel beschaamd waren stonden ze bij de varkens.
Deze families waren ook slachtoffer van tyfoon Yolanda 2013.
Een groot deel van de dieren op de boerderij en de huizen werden gesponsord door het Rode Kruis.
Jessa Mae is heel bang voor een nieuwe tyfoon. Momenteel zijn ze bezig met de schade
te herstellen en zich te beschermen tegen eventueel nieuwe natuurrampen door meer bomen aan te planten.

mmm.. verse boontjes als ontbijt!

Tulunghaan in Pay-Pay

Ook hier is de het Tulunghaan project nog maar net opgestart en
gebruiken ze de plaatselijke kapel ervoor.
Als snack krijgen de kinderen champorado en calamansi juice.